Kashgar-Turpan

Vroeg opgestaan voor de Zondagsmarkt, de beestenmarkt, dat even buiten de stad ligt. Ik ben er al om 7.00 uur lokale tijd (9.00 u. Beijing-tijd) en kennelijk is dat nog te vroeg, want het veld (zo'n 2 voetbalvelden groot) is voor een kwart gevuld. De meesten zijn nog aan het opbouwen en regelmatig komt er een nieuw veetransport aan. Vrachtwagens, tuktuks en paard en wagen volgeladen met koeien, schapen, geiten en ezels. Aangezien er geen loopplank is, dienen alle beesten uit de wagens te springen, wat ze geen pretje vinden. Bij één koe gaat het mis. Ze blijft haken met het rechterpoot en komt met een smak op de grond terecht. Het arme beest verrekt van de pijn en staat te trillen op haar poten. Gebroken, schat ik.

De handelaren checken gebitten, voelen aan uiers en kijken in anussen soms gevolgd door handjeklap. Het mooiste van de markt zijn niet de beesten, maar de mensen. Prachtige gezichten zie je voorbijtrekken van allerlei leeftijden. Ik slenter wat rond en na een klein uurtje ga ik terug naar het hotel om uit te checken en de nachttrein naar Turpan te nemen die om 14.07 uur vertrekt. Een rit van 22 uur.





We vertrekken precies op tijd. En ik heb de coupé voor mezelf, wat de hele rit zo zal blijven. Comfortabel! Het eerste uur gaat voorspoedig. Vooral woestijn wat voorbij trekt en overal langs de route zijn netten geplaatst en is er helmgras aangeplant om zandstormen tegen te gaan [video24]. Vervolgens rijden we 4 uur lang slechts 15 km per uur. Ik ga maar eens buurten in het restauratiewerktuig en raak aan de praat met een Chinees die redelijk Engels spreekt. Hij heeft tijdens een vakantie onder andere Nederland aangedaan. Hij weet me te vertellen dat de trein 3 uur vertraging heeft, vanwege enorme plensbuien eerder op de dag. Omdat men de fundering van het spoor niet helemaal vertrouwt, wordt er niet harder dan 15 km per uur gereden.

Het eten in het restaurant is prima. Roergebakken, pittige spinazie en kip met veel uien. In het restaurant zitten alleen Chinezen, geen westerling te bekennen. Ik denk dat ik de enige ben in de hele trein. Je wordt als een buitenaards wezen aangekeken, maar daar dien je als Langneus maar aan te wennen. Zelfs in Peking gebeurt dat.

Het is behoorlijk warm in de coupé, ondanks de airco, dus slapen lukt slecht. Veel meer dan 4 uur slaap pak ik helaas niet. De trein is overigens zeer schoon en comfortabel. Regelmatig wordt er warm water in een ketel binnengebracht om zelf koffie en thee te zetten of noodles klaar te maken. En elk uur wordt de gang en de WC schoongemaakt door de hostessen die ieder een rijtuig hebben toegewezen.