Wat een gekkenhuis hier! Continu toeterende auto's, stank, drommen mensen en snikheet. Dat is de eerste indruk van Kashgar. Het is vandaag Kinderdag en kennelijk wordt dat in China groots gevierd. Veel kinderen zijn in traditionele kledij gehuld en slenteren met hun ouders door de stad. Eerst maar eens ontbijten bij het Caravan Café. Een pleisterplaats voor toeristen en een oase van rust. Mendelssohn klinkt zacht door de luidsprekers. Uitstekende espresso gedronken met een paar croissants en yoghurt met vers fruit. En dan de de stad ingetrokken, terwijl het 35 graden is.
Buiten staan tientallen barbecues waarop shaslicks worden geroosterd. Je kunt bijna geen adem meer halen van de rook. Ook de bakkers zijn nog bezig met hun platte broden en een soort van donuts. Deze worden veelal buiten in ovens gebakken. De slagers zijn van de partij en in de volle
hitte staan de geslachte koeien en
schapen te wachten op klandizie. Ambachtslieden staan gebroederlijk naast elkaar: meubelmakers, metaalbewerkers, barbiers, messenmakers, noem maar op. Daarbij veel prachtige gezichten van Uyghuren, Uzbeken, Tadjieken, Kirgiezen en Han-Chinezen. Een wondelijk gezelschap. Helaas heeft de oude stad veel van zijn
elan verloren. De Chinezen hebben veel buurten weggebulldozerd en plaats laten maken voor ontzettend lelijke betonnen woningen en winkels. Onder het mom van economische vooruitgang, maar waarschijnlijk ook om de Uyghurse cultuur te slachtofferen. Inmiddels bestaat 50% van de bevolking hier uit Han-Chinezen die met allerlei "subsidies" naar deze provincie zijn gelokt. Eén volk, één vaderland, één partij. Right! :-(
De Uyghuren bestaan uit 8,4 miljoen mensen en zijn met name te vinden in de provincie Xinjiang, ook wel Oost-Turkestan genaamd, een term die in China strikt verboden is, omdat die geassocieerd wordt met de onafhankelijksheidsbeweging. Ook de Uyghurse vlag is verboden om elk sprankje hoop uit te bannen. En anders gebeurt dat wel met harde hand. Verschillende opstandelingen zijn gearresteerd en vermoord.
De oude stad heb je dus snel gezien. Ik loop nog een paar keer op en neer en kom terecht bij de Id Kah Moskee. Eén van de grootste van China met een binnenplaats die wel zo'n 10.000 man kan herbergen. Helaas is net het gebed aangebroken, dus ik kan niet naar binnen. Zo'n 90% van Kashgar is moslim. Sommige vrouwen gaan zwaar gesluierd over straat. Alleen de ogen zijn zichbaar en soms zelfs dat niet, als de hele sluier over het hoofd is getrokken. In elk geval heb je zo wat minder last van die BBQ-stank. Verder gelopen naar het moderne gedeelte van de stad, waar diverse winkelcentra uit beton zijn opgetrokken. De architectuur heeft hier kraak noch smaak en is ronduit lelijk. Doodzonde. Als je dan toch de boel sloopt, maak er dan wat van, zou ik zeggen.
[video16] [video17] Ik trek me terug op de binnenplaats van mijn hotel om wat te drinken op het terras en om de chaos en de hitte te vergeten. In het hotel regel ik een treinticket naar Turpan voor a.s. zondag. Een rit van 22 uur voor 490 Yuan. Wel duur naar mijn smaak, bijna 50 euro. Ik probeer ook nog een excursie te regelen naar Karakul Lake in de buurt van de grens met Tadjikistan, Pakistan en Afghanistan. Ik kom niet lager uit dan 800 Yuan (80 euro) en besluit mijn licht nog eens elders op te steken. Ik heb ik elk geval geen zin om in deze hitte de lokale bus te nemen.
Aan het begin van de avond weer de stad ingelopen. Ik kom terecht bij Best Food, een soort van Chinese McDonalds, maar dan met alleen kipgerechten. Kiphamburgers, halve kippen, hele kippen en kipsaté, die zoals het fast food betaamt razendsnel van de lopende band rollen. Het is hier een gekkenhuis. Het is Kinderdag, dus geen wonder dat hier veel ouders en hun kroost zijn neergestreken. Het personeel staat tegen elkaar te schreeuwen. Geen idee wat er gezegd wordt, maar al te vriendelijk lijkt het me niet. Ik wijs aan wat ik wil hebben en de kipsaté is prima. Lekker pittig en dat doet goed bij dit warme weer. Het geheel blus ik af met wat Chinese cola. Door de luidsprekers schallen Chinese en Engelse kinderliedjes. "Old McDonald had a farm, hijahijaho".
Nog even de oude stad doorgelopen. Veel eetstalletjes zijn gecentreerd rond de Id Kah moskee.
[video18] Hier kun je van alles kopen. Veel fruit (pruimen, bessen, bramen en aardbeien) en veel kip- en rijstgerechten. Maar ook voor een gekookte schapenkop draaien ze hun hand niet om. Mooi om te zien. Terug naar het hotel waar ik nog een biertje neem op het terras.
hitte staan de geslachte koeien en 
schapen te wachten op klandizie. Ambachtslieden staan gebroederlijk naast elkaar: meubelmakers, metaalbewerkers, barbiers, messenmakers, noem maar op. Daarbij veel prachtige gezichten van Uyghuren, Uzbeken, Tadjieken, Kirgiezen en Han-Chinezen. Een wondelijk gezelschap. Helaas heeft de oude stad veel van zijn 
elan verloren. De Chinezen hebben veel buurten weggebulldozerd en plaats laten maken voor ontzettend lelijke betonnen woningen en winkels. Onder het mom van economische vooruitgang, maar waarschijnlijk ook om de Uyghurse cultuur te slachtofferen. Inmiddels bestaat 50% van de bevolking hier uit Han-Chinezen die met allerlei "subsidies" naar deze provincie zijn gelokt. Eén volk, één vaderland, één partij. Right! :-(
De oude stad heb je dus snel gezien. Ik loop nog een paar keer op en neer en kom terecht bij de Id Kah Moskee. Eén van de grootste van China met een binnenplaats die wel zo'n 10.000 man kan herbergen. Helaas is net het gebed aangebroken, dus ik kan niet naar binnen. Zo'n 90% van Kashgar is moslim. Sommige vrouwen gaan zwaar gesluierd over straat. Alleen de ogen zijn zichbaar en soms zelfs dat niet, als de hele sluier over het hoofd is getrokken. In elk geval heb je zo wat minder last van die BBQ-stank. Verder gelopen naar het moderne gedeelte van de stad, waar diverse winkelcentra uit beton zijn opgetrokken. De architectuur heeft hier kraak noch smaak en is ronduit lelijk. Doodzonde. Als je dan toch de boel sloopt, maak er dan wat van, zou ik zeggen. [video16] [video17] Ik trek me terug op de binnenplaats van mijn hotel om wat te drinken op het terras en om de chaos en de hitte te vergeten. In het hotel regel ik een treinticket naar Turpan voor a.s. zondag. Een rit van 22 uur voor 490 Yuan. Wel duur naar mijn smaak, bijna 50 euro. Ik probeer ook nog een excursie te regelen naar Karakul Lake in de buurt van de grens met Tadjikistan, Pakistan en Afghanistan. Ik kom niet lager uit dan 800 Yuan (80 euro) en besluit mijn licht nog eens elders op te steken. Ik heb ik elk geval geen zin om in deze hitte de lokale bus te nemen.
Aan het begin van de avond weer de stad ingelopen. Ik kom terecht bij Best Food, een soort van Chinese McDonalds, maar dan met alleen kipgerechten. Kiphamburgers, halve kippen, hele kippen en kipsaté, die zoals het fast food betaamt razendsnel van de lopende band rollen. Het is hier een gekkenhuis. Het is Kinderdag, dus geen wonder dat hier veel ouders en hun kroost zijn neergestreken. Het personeel staat tegen elkaar te schreeuwen. Geen idee wat er gezegd wordt, maar al te vriendelijk lijkt het me niet. Ik wijs aan wat ik wil hebben en de kipsaté is prima. Lekker pittig en dat doet goed bij dit warme weer. Het geheel blus ik af met wat Chinese cola. Door de luidsprekers schallen Chinese en Engelse kinderliedjes. "Old McDonald had a farm, hijahijaho".
Nog even de oude stad doorgelopen. Veel eetstalletjes zijn gecentreerd rond de Id Kah moskee. [video18] Hier kun je van alles kopen. Veel fruit (pruimen, bessen, bramen en aardbeien) en veel kip- en rijstgerechten. Maar ook voor een gekookte schapenkop draaien ze hun hand niet om. Mooi om te zien. Terug naar het hotel waar ik nog een biertje neem op het terras.
1 opmerking:
veel geleerd
Een reactie posten