Turpan

Omdat ik vrij laat opsta en ik ook gisteravond de Belgen niet meer ben tegengekomen, stap ik de eerste de beste taxi in om de sights in de omgeving te bezoeken. Ik wil er 5 af: de Emin Minaret, Flaming Mountains, het dorpje Tuyoq, de Karez en de Jiaohe ruïnes. De taxichauffeur begrijpt me niet helemaal en hij roept er een collega bij. Gedrieën komen we er ook niet uit en de mobiele telefoons komen te voorschijn. Er wordt iemand gebeld die redelijk Engels spreekt en na wat onderhandelen kom ik tot een prijs van 245 Yuan (24 euro). Toch heel wat anders dan de 460 van gisteravond.

Eerst rijden we naar de Emin Minaret, 3 kilometer buiten de stad. Een prachtige moskee in Afghaanse stijl in 1777 gebouwd onder de toenmalige heerser Emin Hoya. De minaret is opgetrokken uit simpele, bakstenen motieven. De sobere en donkere stijl tekent zich mooi af tegen het groen van de druivenranken die er omheen staan.












Door naar de Flaming Mountains. Het idee is dat door de zon die er op valt, deze bergen in vuur en vlam staan. Waarschijnlijk het verkeerde moment van de dag, want ik zie nog geen vonkje. De vorm van de bergen zou je met enige fantasie wel als vlammen kunnen bestempelen. Een foto uit een toeristische brochure laat wel een vurig geheel zien. Of zou Photoshop hier goed werk hebben gedaan? Inmiddels slaan de vlammen wel onder mijn voetzolen vandaan, zo heet is het hier, ruim boven de veertig [video25].







De derde stop is het dorpje Tuyoq, 40 kilometer ten oosten van Turpan. Een echt Uighurs dorpje met authentieke architectuur [video26]. Het dorp is nog bewoond en men leeft hier met name van de druiventeelt. Leuk om hier doorheen te lopen [video27]. Een aanrader. Even buiten het dorpje staat de Mazar. Dit is een symbolische tombe voor de eerste Uighurse moslim die hier gewoond heeft. Een echt pelgrimsoord. 7 keer naar deze Mazar staat gelijk aan 1 maal Mekka. Een touringcar stopt voor de poort en een stuk of 20 moslimmannen stappen uit.

Tuyoq is echter vooral bekend om zijn Boeddha-grotten. Een vriendelijke gids komt me tegemoet en leidt me via allerlei houten trappen omhoog. Er zijn hier zo'n 50 grotten die teruggaan tot de derde eeuw na Christus. Op dit moment zijn er 3 opengesteld voor publiek. De grotten zelf zijn beschilderd met allerlei Boeddha-taferelen. Helaas is een groot deel beschadigd. Ten eerste is het in de islam verboden om portretten af te beelden. De meeste gezichten zijn daarom weggekrast uit de rotsen. Daarbij hebben een aantal archeologen uit Duitsland (Le Coq) en Japan 100 jaar geleden hele delen uitgehouwen en naar het thuisland gebracht. Deze zijn dan tenminste nog te bezichtigen onder andere in een museum in Berlijn. De grootste ravage is hier aangericht ten tijde van de culturele revolutie, waar de zogenaamde Hong Wei Bing (Red Protection Army) zijn naam geen eer heeft aangedaan (waar het protection betreft). Doodzonde. Wel een interessante plek.

De Karez ligt even buiten Turpan aan de westkant. Het betreft hier een tentoonstelling van een 2.000 jaar oud irrigatiesysteem, met maar liefst 5.000 kilometer aan ondergrondse watertunnels. De Karez wordt ook wel beschouwd als het tweede Chinese wonder na de Chinese muur. Het is in elk geval de reden dat Turpan bestaansrecht heeft in dit woestijngebied en de velden vol staan met druivenranken en de meloenen welig tieren. Jammer dat het alleen heel toeristisch is. Naast het tweede Chinese wonder hebben ze hier ook het wereldrecord "hoe-stouw-ik-zoveel-mogelijk- souvernirwinkels-op-één-plek" verbroken.


De laatste sight zijn de Jiaohe ruïnes gebouwd tijdens de Han-dynastie als een garnizoenstad om de grenzen van het rijk te beschermen. Een enorm complex dat onder beheer staat van Unesco en waar de Japanse overheid 1 miljoen dollar heeft ingepompt om de boel op te kalefateren. Aan weerszijden van dit historische woestijnstadje lopen 2 rivieren, Jiaohe betekent dan ook samenvloeiing van rivieren. Prachtig om hier doorheen te lopen [video28]. Zo is er een boeddhistisch klooster, een kinderbegraafplaats, uitkijktorens en allerlei overheidsgebouwen uit die tijd. Uiteraard zijn dit allemaal ruïnes, maar je krijgt wel een goed beeld van hoe dit stadje was opgebouwd. Helaas houdt mijn camera er mee op, want de batterij is leeg. Balen! Tijd om terug te gaan naar Turpan.