We gaan op weg in zijn vooroorlogse motor met zijspan naar het dorp Ak Suu waar de trekking start. [video5] Ik zit in de bak en met een gangetje van dertig kilometer per uur worden we raar aangekeken. [video6] Opeens haalt een auto ons rechts in, rijdt dwars door een modderpoel en spat ons helemaal onder. Dit neemt Valentin niet en gooit het gas open. We gaan nu tachtig in dit gammele ding en komen naast die auto te rijden. Hij geeft de bestuurder de vinger en zakken weer af naar dertig kilometer per uur. What a fucking asshole!
Na drie kwartier komen we aan in Ak Suu. Valentin parkeert zijn motor op een boerenerf, de rugzakken worden uitgeladen en we gaan op pad. Prachtig landschap met besneeuwde toppen, een wildwater rivier continu naast ons en zelfs lawines die de weg versperren en waar we overheen moeten klauteren. [video7] De eerste twee uur zijn prima te doen en vrij vlak. Ondertussen praten Valentin en de Rus achter elkaar door en paffen menig sigaret weg. Ongelofelijk, wat kunnen die twee ouwehoeren. Na twee uur komen we behoorlijk steile gedeeltes tegen en ik raak redelijk buiten adem. Valentin keuvelt rustig verder en steekt al lopend maar weer eens een sigaret op.
Na drie en een half uur heb ik het eigenlijk wel gehad. Maar het steilste gedeelte moet nog komen. Mijn hartslag zit wel op de 170/180 denk ik en voetje voor voetje schreiden we verder met elke twintig passen een pauze van tien seonden. Eindelijk bereiken we na vier en een half uur Altyn Arashan. Echt een prachtige vallei waar de Pik Palatka met zijn 4.260 meter hoog bovenuit torent. Te mooi om te beschrijven.
Er staan een aantal huisjes waaronder het guesthouse van Valentin. Hij bereidt ons een late lunch van soep en brood. Daarna gaan we naar een natuurlijke hotspring. Het water is zo'n vijf en vijftig graden wat gemengd wordt met koud water en bevat twee en twintig mineralen. Het is echt heerlijk na zo'n tocht. De Rus nodigt me uit om een duik te nemen in de bergrivier next door. 's Lands wijs 's lands eer denk ik en in ons blootje sprinten we naar buiten en nemen een duik in het ijskoude water. Volgens de Rus een aardig contrast, wat wel het understatement van het jaar moet zijn. Weer snel de baña in en we badderen voor zo'n twee uur.
Terug in de berghut even op bed gaan liggen, maar ik word pas om 22.00 uur wakker. De woonkamer is inmiddels gevuld met de twee Duitsers, de Nederlander en een Zwitser die op eigen gelegenheid de tocht hebben volbracht. Het openhaardvuur knappert en er worden nog een paar flessen wo
dka opengetrokken, maar ik bedank wijselijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten