Naryn

Na het ontbijt het stadje ingelopen. Een langgerekt lintdorp van 15 kilometer lang en slechts 1 à 2 kilometer breed. Een heel stuk het stadje doorgelopen en gelukkig brengen de bomen wat schaduw over het voetgangerspad, want het is weer prachtig weer. Het is een loom stadje en er is niet veel te beleven. Twee meisjes houden een krop sla hoog - dat doen ze best knap - en dat is het enige vertier dat ik heb gezien. Maakt niet uit, ik heb vandaag tot een rustdag gedoopt. Wel nog even wat excursies geregeld bij het lokale Tourist Information Centre. Morgen naar Lake Song Kul op 3 kilometer hoogte, wat een prachtige route beloofd te zijn. Hiervoor een chauffeur geregeld. Wel een beetje prijzig, 60 dollar, maar het is ook zo'n 250 kilometer heen en terug over slecht terrein. En voor maandag heb ik transport geregeld naar Tash Rabat, 100 kilometer van de Torugart Pass oftewel de Kirgizisch-Chinese grens. Tash Rabat is een caravanserai uit de 15e eeuw en een belangrijke plek op de zijderoute.

Nog even ge-internet bij het TIC en een mailtje naar het thuisfront gestuurd. Next door bij de kruidenier een brood en een blik sardientjes gekocht en nog twee tomaten bij een marktstalletje, dienende als lunch. Om half drie nog even een dutje gedaan, maar ik word pas om zes uur wakker. Prima op tijd voor het avondeten dat ik weer in het hotel gebruik. De rest van de avond lekker gelezen en verder helemaal niets!