Het ontbijt bestaat ook uit soep en brood, zoals de lunch en diner van gisteren. Het is vandaag voor het eerst slechts weer. Buiten regent het en het is koud. De brander die gevoed wordt met koeienstront houdt de yurt behaaglijk warm. De twee andere toeristen vertrekken na het ontbijt en ik maak een wandeling. Het is droog geworden. Ik beklim met veel pijn en moeite een berg en heb zo een mooi uitzicht over Tash Rabat. Na een paar uur ben ik weer terug in de yurt. Net op tijd, want het begint te hagelen. De rest van de middag in de yurt gezeten. Helemaal niet erg. Relaxed en veel gelezen.
De lunch bestaat dit keer niet uit soep gelukkig. Eieren, brood, komkommer en tomaten maken de dienst uit. Het brood gaat altijd vergezeld met boter en een soort van bosbessenjam. Lekker als je die twee op je brood smeert. Cholpon eet gezellig mee, wat ze trouwens elke maaltijd doet. Ze is erg nieuwsgierig en een beetje verlegen. Soms wordt ze rood op de wangen en weet ze niet wat ze met haar handen moet doen, die zich af en toe in elkaar knijpen. We spreken af om aan het einde van de middag Tash Rabat van binnen te bekijken.
De historici zijn het er niet over eens. Volgens de een is Tash Rabat in de 15e eeuw gesticht, volgens de ander al in de 10e eeuw. Bedoeld als een schuilplaats tegen bandieten en extreme weersomstandigheden. Sommige archeologen beweren dat het ook een p
elgrimsoord was of 
een klooster dan wel een moskee. Niemand weet het precies. In elk geval is Tash Rabat een belangrijke pleisterplaats geweest op de Zijderoute. Binnen valt er echter weinig te zien. Een paar gangen, een paar kamers en kennelijk een soort van sluiproute, want er zit achterin het gebouwtje een diep gat in de grond. Volgens de overlevering leidde deze tunnel naar de top van een heuvel, waar men zo een goed uitzicht had op mogelijk ongenode gasten. Na 10 minuten heb je het wel gezien en ik trek me weer terug in de yurt, waar de regen nu hard op de tent klettert.
Het avondeten bestaat uit soep. Ik kan geen soep meer zien en eet niet veel. Ik probeer Cholpon een paar Nederlandse woorden te leren die ik in haar schriftje opschrijf. Ze is echt een natuurtalent en zeer leergierig. In no time spreekt ze een paar woorden Nederlands met een behoorlijke uitspraak. Zij probeert me een paar Kirgizische woorden te leren, wat me een stuk minder makkelijk afgaat. Wat een moeilijke taal:Hartelijk bedankt = Chong ragmat
Tot ziens = Jakshi Kyzilnuz
Ontbijt = Erten temenki tamak
Eet smakelijk = Tamagynuz tattu bolsun, etc.
Kortom, geen enkele gelijkenis met de talen die ik zelf spreek. Om 22.00 uur vind ik het mooi geweest en ga naar bed, terwijl het buiten vriest.
1 opmerking:
veel geleerd
Een reactie posten